Wielka Sobota: tradycja pieśni pasyjnych

Dla człowieka wiary to także moment spoglądania na krzyż, który jest znakiem męki Chrystusa na Golgocie. Ojciec Mariusz Tabaczek, dyrektor Studium Dominicanum zaznaczył, że pieśni i cała liturgia pozwala nam złączyć naszą drogę z drogą Jezusa Chrystusa. - Po to jest święty czas, po to jest liturgia i pieśni. One się rodzą z pobożności ludzi, też teologów i ich pasterzy. Pieśni rodzą się z doświadczenia i do niego mają prowadzić - mówił Dominikanin.

Przesłaniem i zadaniem pieśni jest skłonienie do zatrzymania się i kontemplacji Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. - Zwykle śpiewane są po 2-3 zwrotki danego hymnu, danej pieśni. Te pieśni mają często po kilkadziesiąt zwrotek. Śpiewane są w tradycyjny, ludowy sposób i trwają często od 30 do 45 minut. To nam pomaga się zatrzymać - dodał ojciec Mariusz Tabaczek.

Tradycja Pieśni Pasyjnych sięga do pierwszych wieków chrześcijaństwa, podkreślił ojciec Mariusz Tabaczek. - Pieśni do VI-VIII wieku są to hymny łacińskie, które później były tłumaczone na język polski. Są też hymny polskie, które rodzą się w „devotio moderna” w XVII i XVIII wieku - dodał ojciec dominikanin.

W Wielką Sobotę przy Grobie Pańskim czuwają ministranci, harcerze, a niekiedy również strażacy w galowych mundurach. Tradycyjnie w tym dniu błogosławi się pokarmy na stół wielkanocny. W Wielką Sobotę w Kościele katolickim, podobnie jak w Wielki Piątek, nie są odprawiane msze. Po zapadnięciu zmroku odprawiana jest msza Wigilii Paschalnej, są to już obchody Niedzieli Wielkanocnej.

IAR/dad